8
« กระทู้ล่าสุด โดย นางฟ้าใจงาม เมื่อ กันยายน 24, 2018, 06:39:00 PM »
ชื่อปรางนะคะ ชาตินี้เป็นเพศหญิงค่ะ
หลายปีก่อนหน้านี้ปฏิบัติกรรมฐานเองที่บ้าน แล้วหลงตัวเองว่าเป็นพระโสดาบันค่ะ แต่ไม่ได้นำไปโอ้อวดใครนะคะ คือศึกษาพระอาจารย์ท่านนึง..ขอไม่เอ่ยชื่อนะคะอยู่ศรีราชาุ้าจำไม่ผิด แล้วปฏิบัติตามท่านเพราะศรัทธาว่าท่านสำเร็จแล้ว ก้อฟังซีดีท่านบวกกับอ่านหนังสือ จนจิตวิปลาสไปไม่ได้สติประมาณ1อาทิตย์ ซึ่งภายหลังครูบาอาจารย์ก้อบอกว่าเป็นเพราะปฏิบัติผิดทางและทำบาปข้อกาเม ช่วงที่ไม่ได้สติครอบครัวพาหาครูบาอาจารย์2ท่าน ท่านช่วยแนะนำให้พาเข้ารพ.ให้หมอให้น้ำเกลือ จนได้สติฟื้นขึ้นมาค่ะ ตอนไม่มีสติจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่มีอาการเหมือนคนผีเข้าค่ะ พอหายป่วยก้อมีอาการซึมเศร้าและไบโพล่าร์มาจนถึงปีนี้ค่ะ ในขณะที่ป่วยทางจิตก้อมีความสำคัญผิดว่าบรรลุแล้วมาตลอดนะคะ
จนมาปีนี้เกิดเหตุอย่างไรไม่ทราบ ได้กลับไปเจอครูบาอาจารย์ท่านเดิมที่เคยช่วยตอนป่วย ตอนนั้นท่านรดน้ำมนต์และเป็นที่ปรึกษาด้านชีวิตให้ค่ะ ตลอดหลายปีที่ป่วยก้อไปพบครูบาอาจารย์เยอะ ส่วนใหญ่เป็นสายวัดป่า แนะนำให้เราพิจารณาอสุภะ แต่เราปฏิบัติไม่เป็นน่ะค่ะ ลึกๆเรารู้สึกไม่ชอบ เราชอบของหอมของสวย เรายังคิดอยู่ เราจำได้ว่าตอนเรียนเราชอบพระโพธิสัตว์ แต่เรากลัวว่าสูงไป เลยอยากเป็นนางแก้วหรือพุทธอุปัฏฐากแทน ซึ่งสมัยเรียนเราเคยไปบนและขอพรหลายอย่าง ทั้งที่เป็นมิจฉาทิฏฐิและสัมมาทิฏฐิ เราจำได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะเราอยู่คนเดียวแล้วความคิดมันเตลิดตั้งแต่เล็กๆแล้ว ครอบครัวเราเค้าทำงานหนัก ไม่ได้ดูแลเราเท่าไหร่
ปีนี้พอกลับไปเจอท่านนี้ เราคิดในใจค่ะว่าถ้าเราควรพิจารณาอสุภะจริง ขอให้ท่านเป็นคนบอก ท่านไม่พูดเรื่องการตัดกิเลสไปนิพพานเลยค่ะ ท่านพูดอ้อมๆว่าเราปรารถนาอะไร ท่านบอกว่าเราควรปฏิบัติอานาปานสติค่ะ ท่านไม่เอ่ยว่าอสุภะสักคำ เราก้อยังไม่แน่ใจอีกค่ะ จนตั้งจิตเสี่ยงทายกับพระที่มารับบาตรองค์นึง เราถวายน้ำใบเตย เราตั้งจิตว่าถ้าจริตเรามาทางโพธิสัตว์ขอให้ท่านบอกกับเราว่าของที่เราถวายนั้นอร่ิอย แต่ถ้าเราต้องตัดภพชาติขอให้ท่านบอกว่าไม่อร่อยเลย วันต่อมาเราไม่ได้เจอท่านค่ะ หลายวันผ่านมา เราลืม แล้วเราไปเจอทุเรียนราคาถูก เราซื้อมา8โล แบ่งเป็นส่วนๆ และฝากแม่ใส่บาตรพระองค์นี้ พอวันหลังเจอท่าน ท่านพูดขึ้นมาตอนให้พรจบว่า วันนั้นทุเรียนแก่ดีจัง(แม่อธิบายว่าอร่ิยกำลังดีถ้าอ่อนจะแข็ง เราไม่เคยรู้ว่าผลไม้ต้องกินแก้ๆ)