เว็บพุทธภูมิ: พุทธภูมิ พระโพธิสัตว์ การบำเพ็ญบารมี



แสดงกระทู้

This section allows you to view all posts made by this member. Note that you can only see posts made in areas you currently have access to.


Messages - นางฟ้าใจงาม

หน้า: [1]
1
หลายครั้งเราร้องไห้ค่ะ เพราะไม่มีที่ปรึกษา เราอยากมีแฟนพยายามหาคู่ แต่เราก้อปรารถนาพระโพธิญาณ จนฟังหลวงตาม้าเทศน์ ว่าคู่ที่ติดตามกันพอถึงร้อยปีก่อต้องแยกกัน เผลอๆฆ่ากันก่อน แต่จะมีคู่บารมีที่คอยเกื้อหนุน ซึ่งเป็นญาติพ่อแม่พี่น้องกันมาก่อน และอสีติของพระพุทธเจ้าสมณะโคดมก้อคือญาติพี่น้องลูกเมียท่านมาก่อนทั้งนั้น

.....จบสิ่งที่อยากระบายให้พวกท่านฟัง

ต่อไปคือคำถามนะคะ

อยากทราบว่าทำอย่างไรชาติหน้าถึงจะได้เกิดเป็นชาติชาตรีมีพละกำลังดีคะ

ชาตินี้รู้แล้วว่ามีหน้าที่ทำอะไร เพราะไปขอพรบนไว้กับสมเด็จปิยะด้วยค่ะ บางท่านอาจทราบ ชาตินี้สนใจวีรกรรมของพระเจ้าตากสินเป็นพิเศษ และรู้สึกพันกับร.10มาก

และอยากให้พวกท่านแนะนำหน่อยค่ะ ว่าชาตินี้ควรเด่นด้านศีลหรือขันติดีคะ ไม่ค่อยมีครูแนะนำ ขอบคุณมากค่ะ

2
ต่อนะคะ

เราทำผิดข้อกาเมไว้มาก เราเกิดมา29ปี ไม่เคยมีแฟนค่ะ ครูบาอาจารย์ที่ช่วยเราเป็นที่ปรึกษาให้เรา เราเห็นหน้าท่านแล้วเรากำหนัด เราเลยพยายามหาแฟนมาตลอด พยายามหนีท่านพยายามทุกอย่าง จนอยากฆ่าตัวตาย และ คิดเรื่องตายบ่อยๆ

ปีนี้ตอนจะกลับไปเจอหน้าท่าน(ที่เราหนีมาตลอด)เราก้อพยายามคบผู้ชายคนนึง จนเค้าหลอกได้เสียกับเรา พอเรารู้ว่าโดนหลอก เราห่วงจะท้อง ห่วงลูก เราไม่เคยมีsex มีแต่ผีมาช่วยอำตอนหลับเพราะเราต้องการและควบคุมตัวเองไม่ได้ มันแปลกตรงที่เราพยายามมีแฟน แต่ตั้งแต่โดนผีอำผีเอา ก้อชอบใครไม่ได้ พอชอบจะปวดไมเกรน

ทำไมถึงพูดเรื่องกามทั้งๆที่ปรารถนาโพธิญาณ คือจะบอกว่าวันก่อนไปฟังหลวงตาม้าในยูทูบ ท่านบอกว่าเนื้อคู่ไม่มี มีแต่คู่บารมี และท่านไม่ให้อธิษฐานรักกันตลอดไป เราเคยสวดถอนคำอธิษฐานติดตามคู่ แต่ฝันค่ะ ฝันถึงคนคนนึง เค้าบอกว่าจะกลับด้วยกันมั้ย ตอนเครียดแล้วแค้น ก้อท้าเจ้ากรรมนายเวรค่ะ แล้วก้อฝันถึงเด็กและผู้หญิง เด็กร้องไห้บอกคิดถึงพ่อ ส่วนผู้หญิงบอกกััััับเด็กว่าพ่อไม่เอาเราแล้วลูก

เราเลยเริ่มเข้าใจว่าเราไม่มีเนื้อคู่ แต่มีคู่บารมี ซึ่งเค้าเคยผูกพันกับเรามาและจะยังตามผูกพันกับเราต่อไป เราฝันถึงคู่ที่เป็นผู้ชายผู้หญิงและลูกๆบ่อยๆ ครูบาอาจารย์องค์ที่บอกให้เราพิจารณาอานาปานุสสติก้อเป็นคู่บารมีเราด้วย

เราปรารถนาพระโพธิญาณมาระยะนึงแล้ว แต่มีช่วงนึงเราท้อ วันนั้นเราคิดว่าเราจะทำบารมีไปก่อนแล้วลาภายหลัง ปรากฏว่า คนที่เคยรังแกเราเค้าโดนรถชนต่อหน้าเรา เราต้องเข้าไปช่วย และตกใจมากว่าเราไม่สามารถลาในภายหลังได้ เราคิดมาตลอดว่าถ้าเป็นคนธรรมดาจะไม่ช่วยศัตรู แต่ถ้าเป็นพระโพธิญาณท่านต้องช่วยแน่ ปรากฏว่าเหตุการณ์ที่เราเคยคิดกลับเกิดขึ้นจริง และเราไม่ลังเลในดารเข้าไปช่วยเลย ทั้งยังเต็มใจ เพราะเราเดินตามรอยพระศาสดา

3
ชื่อปรางนะคะ ชาตินี้เป็นเพศหญิงค่ะ
หลายปีก่อนหน้านี้ปฏิบัติกรรมฐานเองที่บ้าน แล้วหลงตัวเองว่าเป็นพระโสดาบันค่ะ แต่ไม่ได้นำไปโอ้อวดใครนะคะ คือศึกษาพระอาจารย์ท่านนึง..ขอไม่เอ่ยชื่อนะคะอยู่ศรีราชาุ้าจำไม่ผิด แล้วปฏิบัติตามท่านเพราะศรัทธาว่าท่านสำเร็จแล้ว ก้อฟังซีดีท่านบวกกับอ่านหนังสือ จนจิตวิปลาสไปไม่ได้สติประมาณ1อาทิตย์ ซึ่งภายหลังครูบาอาจารย์ก้อบอกว่าเป็นเพราะปฏิบัติผิดทางและทำบาปข้อกาเม ช่วงที่ไม่ได้สติครอบครัวพาหาครูบาอาจารย์2ท่าน ท่านช่วยแนะนำให้พาเข้ารพ.ให้หมอให้น้ำเกลือ จนได้สติฟื้นขึ้นมาค่ะ ตอนไม่มีสติจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่มีอาการเหมือนคนผีเข้าค่ะ พอหายป่วยก้อมีอาการซึมเศร้าและไบโพล่าร์มาจนถึงปีนี้ค่ะ ในขณะที่ป่วยทางจิตก้อมีความสำคัญผิดว่าบรรลุแล้วมาตลอดนะคะ

จนมาปีนี้เกิดเหตุอย่างไรไม่ทราบ ได้กลับไปเจอครูบาอาจารย์ท่านเดิมที่เคยช่วยตอนป่วย ตอนนั้นท่านรดน้ำมนต์และเป็นที่ปรึกษาด้านชีวิตให้ค่ะ ตลอดหลายปีที่ป่วยก้อไปพบครูบาอาจารย์เยอะ ส่วนใหญ่เป็นสายวัดป่า แนะนำให้เราพิจารณาอสุภะ แต่เราปฏิบัติไม่เป็นน่ะค่ะ ลึกๆเรารู้สึกไม่ชอบ เราชอบของหอมของสวย เรายังคิดอยู่ เราจำได้ว่าตอนเรียนเราชอบพระโพธิสัตว์ แต่เรากลัวว่าสูงไป เลยอยากเป็นนางแก้วหรือพุทธอุปัฏฐากแทน ซึ่งสมัยเรียนเราเคยไปบนและขอพรหลายอย่าง ทั้งที่เป็นมิจฉาทิฏฐิและสัมมาทิฏฐิ เราจำได้บ้างไม่ได้บ้าง เพราะเราอยู่คนเดียวแล้วความคิดมันเตลิดตั้งแต่เล็กๆแล้ว ครอบครัวเราเค้าทำงานหนัก ไม่ได้ดูแลเราเท่าไหร่

ปีนี้พอกลับไปเจอท่านนี้ เราคิดในใจค่ะว่าถ้าเราควรพิจารณาอสุภะจริง ขอให้ท่านเป็นคนบอก ท่านไม่พูดเรื่องการตัดกิเลสไปนิพพานเลยค่ะ ท่านพูดอ้อมๆว่าเราปรารถนาอะไร ท่านบอกว่าเราควรปฏิบัติอานาปานสติค่ะ ท่านไม่เอ่ยว่าอสุภะสักคำ เราก้อยังไม่แน่ใจอีกค่ะ จนตั้งจิตเสี่ยงทายกับพระที่มารับบาตรองค์นึง เราถวายน้ำใบเตย เราตั้งจิตว่าถ้าจริตเรามาทางโพธิสัตว์ขอให้ท่านบอกกับเราว่าของที่เราถวายนั้นอร่ิอย แต่ถ้าเราต้องตัดภพชาติขอให้ท่านบอกว่าไม่อร่อยเลย วันต่อมาเราไม่ได้เจอท่านค่ะ หลายวันผ่านมา เราลืม แล้วเราไปเจอทุเรียนราคาถูก เราซื้อมา8โล แบ่งเป็นส่วนๆ และฝากแม่ใส่บาตรพระองค์นี้ พอวันหลังเจอท่าน ท่านพูดขึ้นมาตอนให้พรจบว่า วันนั้นทุเรียนแก่ดีจัง(แม่อธิบายว่าอร่ิยกำลังดีถ้าอ่อนจะแข็ง เราไม่เคยรู้ว่าผลไม้ต้องกินแก้ๆ)

หน้า: [1]