เว็บพุทธภูมิ: พุทธภูมิ พระโพธิสัตว์ การบำเพ็ญบารมี

หมวดครูบาอาจารย์ => ธรรมะบารมี หลวงปู่ทวด หลวงปู่ดู่ และ หลวงตาม้า => ข้อความที่เริ่มโดย: Webmaster ที่ กุมภาพันธ์ 22, 2014, 09:40:38 PM

หัวข้อ: "ทุกข์มากก็เบนซะ....."
เริ่มหัวข้อโดย: Webmaster ที่ กุมภาพันธ์ 22, 2014, 09:40:38 PM
(https://fbcdn-sphotos-c-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1017691_390570764387818_1714377418_n.jpg)

"ทุกข์มากก็เบนซะ....."

หลวงตาสอนว่า....เวลาคนเราเกิดทุกข์ คนเรามักจะย้ำอยู่ในความทุกข์ ฟังเพลง ยังเลือกฟังเพลงที่เกี่ยวข้องกับความทุกข์ที่เกิดในขณะนั้น...มันเป็นการตอกย้ำกระแสนะ ความทุกข์ เป็นพลังงานไม่ดี สะสมไว้มากๆ จะส่งผลต่อธาตุขันธ์ของเรา ถึงขั้นล้มป่วยลงได้ ให้พากันรีบเบนกระแสโดยด่วน...

การเบนกระแสออกจากทุกข์...
หากกำลังนั่งอมทุกข์อยู่ เมื่อเราอยากเบนกระแส(ต้องอยากเองนะ ตนทำเอง คนอื่นทำแทนไม่ได้ หากไม่อยากเบนกระแส ก็นั่งจมอยู่กับทุกข์ไป เราก็ทุกข์เอง คนอื่นเขาไม่ได้มาทุกข์กับบเรานะ) ให้เราหาเพลงมาฟัง....ฟังไม่ผิดหหรอก หาเพลงมาฟัง ในใจสบายผ่อนคลายออกจากทุกข์ หากเป็นเพลงบรรเลงได้จะดีมาก...
เมื่อใจผ่อนคลายออกจากทุกข์บ้างแล้ว ให้หารูป พุทธะ ธรรมะ สังฆะ ที่เราเคารพบูชา เช่นพระพุทธชินราช พระพุทธนิมิตร(วัดหน้าพระเมรุฯ) พระแก้วมรกต หรือพระแก้วแดง......(พระสังฆะ คือภาพพระอริยะสงฆ์ พระอรหันต์ ทั้งหลาย รูปหลวงปู่ดู่ก็ได้ ฯลฯ) นำรูปมาพกติดตัว แล้วให้หมั่นหยิบภาพพระออกมามองบ่อยๆ มองแบบใจสบายๆ ไม่เพ่งนะ มองไปเรื่อยๆ จน "ตาเห็น ใจเห็น ลืมตาก็เห็นภาพพระ หลับตาก็เห็นภาพพระ"
แบบนี้ดีแล้ว ต่อไป เวลามีปัญหาอะไร เราสามารถถามพระได้ทุกเรื่อง..นับเป็นผลพลอยได้จากการฝึกเบนกระแส...ถึงตอนนี้ ทุกข์ที่อยู่ในใจเรา น่าจะคลายออกไปมากแล้ว..

" ใจสบาย กายสบาย จิตเกิดอัศจรรย์ "

เมื่อเรามีพื้นฐานจากการเบนกระแสแล้ว....เรานับว่าเป็นผู้มีประโยชน์แล้ว เราจะสามารถช่วยเหลือผู้อื่นได้ และถ้าหากเราสามารถสวดจักรพรรดิ สัพเพฯ แผ่บุญ ปรับภพภูมิเป็น ก็ยิ่งเป็นการดี ฝึกหัดหมั่นสวดให้ได้ทุกวัน เป็นการสร้างกำลัง ทำไปเรื่อยๆ......เราจะมีความสุขกับการช่วยเหลือผู้อื่น เราจะเป็นผู้มีประโยชน์ต่อทุกรูปนามโดนปริยาย

มาถึงตอนนี้ความทุกข์ในใจเราคงไม่มีเหลืออยู่แล้ว...เพราะเราแปลงความทุกข์ให้เป็นกำลัง ใหห้มีประโยชน์ต่อผู็อื่น....

"แล้วเราจะรู้ว่าเป็นผู้ให้ สุขใจยิ่งกว่าเป็นผู้รับ"


บทความโดย
ทิพยโอภาส